Van Rabe de las calzades naar Hontanas 19 km

19 september 2018

Dag 15

Gisteravond zijn we op aanraden van de aardige vrouw van de herberg naar het klooster geweest. Daar hadden we een samenzijn met de nonnen. Toen we de kleine ruimte binnen kwamen met een altaar en de rest eromheen en enkele oudere nonnen het en der in de banken zaten, ving ik de blik op van 1 heel klein nonnetje ( ze bleef lachen en wijzen naar haar kerkboek). Paul en Birgit stiefelden erlangs, ik niet en ging naast haar zitten. Toen werd haar lach nog groter en trots wees ze naar haar boek en wilde me van alles uitleggen. Ik zeggen dat ik uit Olanda kom en poco Spaans spreek. Een andere non kwam aan de andere kant erbij zitten en zat ik er gezellig tussen, waardoor de 1 de andere corrigeerde dat ik wel Engels kon, maar ja geen Spaans dan moest het maar Frans zijn .nou daar wordt ik niet blij van, zo,n verschrikkelijke taal :). Maar al met al geweldig ook als de nonnekes zingen in het Spaans gelukkig. Als nachtegaaltjes .... kippenvel....en ook emotioneel. Na het samenzijn werdons een goede reis gewenst en kregen we een medaillon van de heilige Maria, nou ik wil het wel weten, dan schiet je vol. En bij het weggaan weer een stempel ( er zijn foto's van :). Terug naar de herberg voor een bak koffie, konden we de hele middag vrij drinken ( Paul blij, een Werter kan namelijk niet zonder koffie). En rond 21.00 uur het bed opzoeken, want dan zijn de knollen wel op hoor. We sliepen gisteren met ons drieën + een Nederlands ouder stel, geen probleem. Wat me wel verbaasde zij had een hutkoffer bij zich ( onze jongens weten precies wat dat is :) de therm wordt in ons gezin al jaren gebruikt:). In mijn woordenboek een beautycase. Zij klagen dat het wel zwaar was. Ja wat wil je ook met 2 kg ( vertelde ze) aan make-up spullen (:. Ik zei het is een pelgrims tocht, dan laat je die rotzooi toch thuis, weegt te veel. Denken ze hier gesminkt rond te lopen, nou dan ben je niet wijs.Het is ook heel puur en weinig meeslepen. Ik zei haar ook alles wat je thuis laat is meegenomen. Hahaha.Maar vanmorgen na een heerlijk ontbijt weer gestart ( je krijgt benen als een voetballer) van die kuiten . Ben blij dat ik geen laarzen draag:). En s'avonds eten als een bouwvakker, hele dag buiten . Maar zoals iedere morgen een geweldige zonsopgang en dan die mist in het dal erbij. Geweldig om te zien. Maar wel blij dat we vroeg vertrekken. Je kunt smiddags niet meer lopen in de open velden zonder schaduw.Daarom blij dat we rond 12.30 uur hier in een nieuwe herberg aankwamen. Heerlijk met tuin en slaapzakken naar buiten. En ff niets doen. Als je zo alleen met jezelf door de velden loopt is toch waar, met een leeg hoofd en nergens aan denken ( thuis draait mijn hoofd overuren:)), dat is nu totaal anders, tijdens het lopen de rust en natuur en helemaal geen verkeer , geen tv, mis het niet, al die shit op tv. Wel mis ik de jongens met de meiden, dat is echt het meest belangrijke ..Je ervaart dat je met zoveel minder kunt leven, bizar zoals wij het in Nederland hebben. wij hebben een graai cultuur (: Je moet bij jezelf beginnen, dat ben ik mij bewust.Een voorbeeld je krijgt een leeg hoofd hier, maar ook lege rugzak:) handdoek, hemdje , bh, kwijt. Dan maal Je er niet om, dan haal je nieuw. Bizar gewoon, vele mensen kunnen dat niet...hoe dankbaar moeten we zijn dat we in Nederland zitten. Paul zegt nu net tegen mij, ik begin nu tot rust te komen. Heerlijk toch...Zelfs een man uit Arizona die vanavond bij ons op de kamer ligt.,zegt ook.vorig jaar in Spanje geweest en erover gehoord. Zat ook in hotels en hoorde van de tocht. Thuis is hij gaan googlenen dacht dat wil ik ook. Nou hij loopt gemiddeld 30 km, peanuts zegt hij, bij ons nu 40 gr.. maar hij vindt het ook geweldig, heel apart.. elke dag surprise, maar ff genoeg voor vandaag, ik ga de was afhalen:)

Foto’s

1 Reactie

  1. Yolanda Steffens:
    19 september 2018
    Hi Arline en Paul, jullie maken heel wat mee. Het is leuk om elke dag jullie verhalen te lezen. Vind het knap dat je elke dag weer iets op "papier" weet te zetten. Nog last van spierpijn, blaren, of vandaag even geen zin?